روز های چگال

زندگی مثل یه اقیانوسه و ما حکم غواصش رو داریم

اقیانوس پر از تهدید و خطره

و پر از زیبایی و شگفتی

می شه اونقدر درگیر شگفتی هاش شد 

یا اونقدر درگیر ترس هاش

که یادت بره صدف های کف اقیانوس

مدت هاست که به انتظارت نشسته اند تا مروارید وجودشون رو به تو هدیه بدهند.

زمستان سخت من در گذر است

نمی دانم تا کی

اما بهار که بیاید دوباره جوانه خواهم زد

و تابستان گرم و حاصلخیزم را خواهم ساخت

نقطه اوج این آهنگ رو خیلی دوست دارم:

نیمی از ما با طوفان می رفت
نیمی از ما در شب جا می ماند
نیمی از ما با باران می ریخت
نیمی از ما از باران می خواند

نیمی از ما

گروه پالت

هنگامه ی لاله های زیبای تهران رسیده

سلااااااااااااااااااام لاله های دوست داشتنی

خوش آمدید :)))))

هر آگاهی تازه حکم یه تلالو نور و روزنه ای روشن داره برای دیدن توانایی های وجودیت

قصه قصه ی مشاهده ی فیل در اتاق تاریکه

و آگاهی هر چه پرتلالو تر باشد تو رو زودتر به درک درست از فیل میرسونه

اون فیل، توانایی های وجودی توست

همان قهرمان واقعی درونیت

و هیچ راهی جز دانستن نمیتونه اتاق قهرمانت رو روشن کنه تا درکش کنی.

داناییتان همواره رو به رشد.

خودت را زندگی کن

با هر آنکه به دنیای تو وارد می شود

بگذار مرزهایش را با خود واقعی ات بسازد

.

.

.

ماندنی باشد می ماند و تو نیز

نباشد می رود تا آنی بیاید که باید

کسی که تو را با هر آنچه داری و نداری پذیراست

با هر آنچه که هستی

درست مثل خودت

بعضی روزها ، بعضی ماه ها و حتی بعضی سال ها 

خیلی سنگینند

سنگین تر از مجموع چند سال زندگی آدم

انگار همه اونچه که تو یکی از سال های زندگیت تجربه کردی رو با فرمت بسیار فشرده و سنگین یکجا تو به روز یا یه هفته یا یه ماه قراره بدست بیاری

....

من عاشق این روز هام

خدا کنه چگالی روزگارم همیشه بالا باشه